ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္ နိုင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႔ အစည္းေ၀းပြဲႀကီးကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း ၂၃ ရက္ေန႔ထုတ္သတင္းစာထဲမွာ ပါရွိပါတယ္။ အဲ့ဒိအစည္းအေ၀းမွာ ဥကၠဌျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ မေကြးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ သရဏီရၾသ၀ါဒကထာမွာ မွတ္သားဖြယ္ရာေကာင္းလွပါတယ္။
ထိုေန႔သတင္းစာကို ဖတ္ဖူးသူ တိုင္းသိရွိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ျမတ္ႏိုးမႈမရွိရင္ ေပ်ာက္ဆံုးတတ္တာဟာ သဘာ၀ပါ။ လူတိုင္းဟာ တန္းဖိုးရွိတဲ့ရတနာေတြကို အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုး ထားတတ္ၾကေပမယ့္၊ တန္ဖိုးမရွိတဲ့ ေက်ာက္ေတြကိုေတာ့ လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ဖို႔၊ လမ္းခင္း ေက်ာက္လုပ္ပစ္တတ္ၾကပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း ေလာကမွာ တရားစစ္၊ တရားမွန္ျဖစ္ေသာ ဓမၼကို၊ တရားစစ္၊ တရားမွန္ မဟုတ္ေသာ၊ အဓမၼဟု လုပ္ၾကလွ်င္၊ ၀ိနည္းစစ္၊ ၀ိနည္းမွန္ျဖစ္တဲ့ ၀ိနယကို၊ ၀ိနည္းစစ္၊ ၀ိနည္းမွန္မဟုတ္တဲ့ အ၀ိနယဟု လုပ္ေနၾကၿပီဆိုလွ်င္၊ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ မေဟာေျပာအပ္၊ မေဟာေျပာခဲ့သည္ မ်ားကို၊ ေဟာေျပာအပ္၊ ေဟာေျပာခဲ့သည္လို႔ ဆိုကုန္ၾကလွ်င္၊ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ေဟာေျပာအပ္၊ ေဟာေျပာခဲ့သည္ မ်ားကို၊ မေဟာေျပာအပ္၊ မေဟာေျပာခဲ့ပါဘူးလို႔ ဆိုကုန္ၾကလွ်င္၊။ပ။ ဒီသာသနာ ေတာ္ႀကီးကြယ္ပလိမ့္မယ္လို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။(အံ၊ ၁၊ ၁၈-၁၉)။
မေကြးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တက္ေရာက္လာၾကေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔အား ဆက္လက္ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ- ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႕ဘုရား။ ယခုသာသနာေတာ္ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္အခါ၌ အဓမၼကို ဓမၼဟုျပျခင္း စသည္ျဖင့္ လူအမ်ား စီးပြားခ်မ္းသာမဲ့ျခင္း၊ အက်ိဳးမဲ့ျခင္း၊ နတ္လူတို႕ အစီးအပြားမဲ့ျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းငွာ က်င့္ၾကကုန္သည္ျဖစ္၍ မ်ားစြာေသာ အကုသိုလ္ကို ျဖစ္ပြားေစၾကကာ သာသနာေတာ္ႀကီး ကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္ျပဳ လုပ္ေနၾကသည့္ ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ား ေပၚေပါက္ေနၾကသည္ကို ၾကားသိၾကရပါသည္ဘုရား။
အခ်ိဳ႕ရဟန္းမ်ားက လည္း ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ ေမွးမွိန္ ကြယ္ေပ်ာက္၍ မဟာယာနသာသနာျဖစ္ေပၚေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾက သည္ကိုလည္း ၾကားသိေနရပါသည္ ဘုရား။ စသျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ၾကားရတာ၊ ျမင္ရတာဟာ သာသနာအတြက္ ရင္ေလးစရာေတြပါပဲ။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက သတိတရားရွိရွိ၊ အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ ဘာသာသာသနာခ်စ္စိတ္ရွိရွိနဲ႔ အမ်ားေကာင္းက်ိဳး၊ နတ္လူ ျဗဟၼာသတၲ၀ါတို႔ေကာင္းက်ိဳးကို ေရွ႕႐ႈလို႔ အဓမၼတရားေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းမႈျပဳေနၾကတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြဘက္ကလည္း သတိတရားရွိရွိနဲ႔ သာသနာဖ်က္လုပ္ငန္းေတြကို တြန္းလွန္သင့္ပါတယ္။
ဒါမွသာ တို႔သာသနာေတာ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္တည္ တံ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဓမၼေတြကို တြန္းလွန္ဖို႔ဆိုေတာ့ ဓမၼေတြကိုအရင္သိထားမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဓမၼကို ဓမၼမွန္းမသိတဲ့အခါ အဓမၼနဲ႔ ဓမၼကိုမွားၿပီး က်င့္ေနတတ္ပါတယ္။ အတုဆိုတာ အစစ္ကို ပံုစံယူ၍ ဆင္တုေအာင္လုပ္ထားတဲ့အရာပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓမၼဆိုတိုင္း ဓမၼႏွင့္ လံုး၀မတူတဲ့အရာလို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ ခပ္ဆင္ဆင္ေလး တူပါတယ္။ ဆင္တူယိုးမားရွိပါတယ္။ သတိျပဳၾကပါ။ ဒါေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဗဒင္ေတြ၊ အင္း၊ အိုင္၊ မႏၲရား၊ နကၡတ္၊ ျပႆဒါး၊ ရက္ရာဇာ ေတြက လူသားေတြကို အႏိုင္ယူ ေနၾကတာ အားလံုးအျမင္ပါပဲ။
ေဗဒင္ဆရာခိုင္းရင္ ဘာမဆိုလုပ္တယ္။ ေဗဒင္ပညာရပ္ဆိုတာဟာ တို႔ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မပြင့္ေပၚခင္ကတည္းက တည္ရွိခဲ့တဲ့ပညာတစ္ခုပါပဲ။ ျမတ္ဗုဒၶေလာင္းလ်ာကုိေတာင္ ဧကန္ စင္စစ္ဘုရားျဖစ္မယ္ ေဟာခဲ့ေသးတာ အထင္အရွားရွိေနေသးတာက အထင္အရွားေလ။ ေဗဒင္ပညာက အဲ့ဒိေလာက္ထိေအာင္ကို မွန္တယ္လို႔ ေျပာရမလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း အေလာင္းေတာ္ကို ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားျဖစ္မယ္ ေျပာခဲ့တဲ့သူေတြက ဘုရားအေလာင္းေတာ္က အစာအာဟာရေတြ ျပန္လည္မွီ၀ဲၿပီး တရားက်င့္တဲ့ အခါမွေတာ့ အျပင္း အထန္က်င့္တုန္းကေတာင္ ဘုရားမျဖစ္ႏိုင္တာ၊ ခုလို အစားအစာေတြ ျပန္လည္စားေသာက္ၿပီး က်င့္လို႔ကေတာ့ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး စြန္႔ခြာသြားခဲ့ၾကပံုကလည္း သူတို႔ေဗဒင္ပညာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္က မယံုၾကဘူးဆိုတာကို သက္ေသထူလို႔ရပါတယ္။
ပညာရပ္အေနနဲ႔ လက္ခံလို႔ရေပမယ့္ အားကိုးထိုက္တဲ့ အရာမဟုတ္တာေတာ့ သိထားသင့္ပါတယ္။ ျဖစ္ေနတာက မေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ဆိုးမ်ား တစ္ခုခုၾကံဳရၿပီေဟ့ဆိုတာနဲ႔ ကိုယ့္ျပဳခဲ့တဲ့ အတိတ္ကံကို ပစ္ပယ္ၿပီ ေဗဒင္ဆရာဆီ ေျပးတတ္တ့ဲအက်င့္ေတြက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဖ်ာက္မရေအာင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ဘုရားကိုလည္း ေဗဒင္ကေျပာတဲ့အတိုင္း အေမႊးနံ႔ သာတိုင္ေတြထြန္း၊ ပန္းေတြ၊ ေရခ်မ္းေတြကပ္လို႔၊ တရားေတာ္ကိုလည္း ဂါထာေတြ၊ မႏၲန္ေတြဖြဲ႔လို႔၊ သံဃာေတာ္ကိုလည္း ဟိုဟာပင့္ရြက္ခိုင္း၊ ဒီဟာပင့္ရြတ္ခိုင္းနဲ႔၊ ဘာေန႔သားဆရာေတာ္ကို ဘာကပ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ၊ ဘယ္ေန႔နံဘုရားမွာ၊ ဘယ္ေထာင့္ကေနၿပီးေတာ့၊ ဘာဂါထာကို ရြတ္ရမယ္ဆိုတာေတြနဲ႔၊ ရတနာသံုးပါလံုးကို အသံုးခ်စရာတစ္ခုအေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာ တို႔ႏိုင္ငံရဲ႔ယေန႔ ျမင္ကြင္းတစ္ခုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ရတနာကို တန္းဖိုးမသိတဲ့အခါ လမ္းဆင္း ေလွ်ာက္ဖို႔ လမ္းခင္းေက်ာက္ လုပ္ပစ္တာဟာ အလြန္မိုက္တဲ့သူေတြလို႔ ေျပာရင္ရမယ္ထင္ပါတယ္။
အလွဴလုပ္တာေကာင္းတာပါ။ တိုက္တြန္းလို႔လုပ္တာမဟုတ္ပဲ ၾကည္ညိဳသဒၶါတရားနဲ႔ လုပ္တဲ့အလွဴက မြန္ျမတ္သန္႔စင္ပါတယ္။ ေဗဒင္ကတစ္ဆင့္လာတဲ့အလွဴဟာ တိုက္တြန္းတာေတြပါေနတဲ့အတြက္ မျမတ္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ မိမိအစီအရင္ အေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္၊ လွဴသာလွဴေနရတယ္၊ ဘာမွျဖစ္မလာဘူးဆိုတာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈသဒၶါဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈက် ဆင္းလာရာကေန လက္မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေန အထိကို ထိုးဆင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေတြေၾကာင့္ ေဗဒင္ပညာ အစရွိတဲ့အရာေတြဟာ သာသနာကို တိုက္ရိုက္ႀကီး ကြယ္ေအာင္ မလုပ္ေသာ္လည္း တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၿဖိဳလွဲေန တယ္ဆိုတာကို တို႔ေတြအားလုံးသိထားသင့္ပါတယ္။ သူသည္လည္း ဓမၼႏွင့္ ဆင္တူေသာ အဓမၼပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအဓမၼကို ျပဳေနသမွ် သာသနာ ကြယ္ရပါလိမ့္မယ္။
ရတနာသံုးပါးနဲ႔ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ကေတာ့ သတၲ၀ါတစ္ေယာက္၊ ယူမွားေမွာက္ကို၊ သိန္းေလာက္ဘုရား၊ လွန္ေသာအားျဖင့္၊ ေဟာၾကားေခ်ခၽြတ္၊ ေျဖမလြတ္ဘူး ဆိုေသာေၾကာင့္ ထိုသူမ်ိဳးတို႔ကိုေတာ့ မေျပာလိုပါ။ တစ္ကယ္အစစ္အမွန္ သာသနာကို ခ်စ္တဲ့သူေတြ၊ အတြက္သာ လမ္းျပလိုပါတယ္။ ၀ိနယေဒသနာဟာ သာသနာပါ။ မဂၢင္ရွစ္ျဖာဟာ သာသနာပါ။ သိကၡာသံုးပါးဟာ သာသနာပါ။ ေဗာဓိပကၡယတရား ၃၇ ပါးဟာ သာသနာပါ။ ဘုရားအဆံုးအမေတာ္ေတြဟာ သာသနာပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အတိုင္း လိုက္နာတာဟာ၊ ျပဳမူေနထိုင္တာဟာ သာသနာျပဳတာပါ။
၀ိနည္းကိုလိုက္နာျခင္းသည္ လည္း၊ သီလတရားကို ေစာင့္ထိန္း ျခင္းျဖစ္၍ သာသနာ ျပဳျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ကမၼ႒ာန္း (၄၀) မွတစ္ခုခုကို ပြားမ်ား ေနျခင္းသည္ သမထအားထုတ္ ေနျခင္းျဖစ္၍ သမာဓိတရားကိုျဖည့္စြမ္းေနေသာေၾကာင့္ သာသနာျပဳတယ္ေခၚပါတယ္။
မဂၢင္တရားေတြ၊ ေဗာဓိပကၡယတရားေတြအားထုတ္ေနျခင္းသည္ ပညာတရား တိုးပြားေစျခင္းငွာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာျပဳျခင္း ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ အေျခခံ(၅) ပါးသီလကစ၍ သီလတရားကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းမရွိတာဟာ သာသနာပ်က္စီးေစႏိုင္ပါတယ္ လု႔ိေျပာရင္ လြန္ရာမ်ားက်ေနေတာ့မလား။ သမထ ဘာ၀နာမပြားမ်ားပဲေနတာဟာ သာသနာကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ ပညာတရားတို႔ပြားေအာင္ ၀ိပႆနာအလုပ္မလုပ္ျခင္းဟာ သာသနာကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ မိမိမလုပ္တဲ့အတြက္ မိမိအက်ိဳးမရတဲ့အျပင္ သာသ နာကိုပါ အရွည္တည္တံ့ေအာင္ မေစာင့္ထိန္းရာေရာက္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တရားမနာျခင္း၊ တရားစာေပမ်ား ေလ့လာသင္ယူမႈမရွိျခင္၊ ႏႈတ္တက္အာဂံုေဆာင္ထားႏိုင္စြမ္းမရွိျခင္း၊ ေဆာင္ထား သမွ်ေတြကို မွတ္မွတ္သားသားမရွိျခင္း၊ ပဋိပတၲိလုပ္ငန္းကို အားထုတ္လုပ္ကိုင္ျခင္း မရွိတာေတြဟာ သာသနာကြယ္ ေၾကာင္းေတြပါလို႔ အတိအလင္းေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြကို လူတိုင္းအသက္အရြယ္ မေရြးသိသင့္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ဖို႔၊ ေလးစား တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ ႏိႈးေဆာ္လိုက္တာပါ။
တို႔သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ခရီးကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေတာ့ သာသနာတြင္းကို ထိုးႏွက္ခ်က္ ေတြမ်ားလြန္းလို႔ ဒါဏ္ရာေတြဗလပြျဖစ္ေနပါၿပီ။ တို႔သာသနာကို မၿပိဳ ၿပိဳေအာင္ၿဖိဳခ်င္ေနတဲ့သူေတြကလည္း တစ္ပံု တစ္ပင္။ ဒီအထဲကိုယ္မပါရင္ေတာေတာ္လွၿပီမွတ္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူေတြဘယ္ေလာက္ပဲၿဖိဳၿဖိဳ၊ ဘယ္လာက္ပဲတြန္းလွန္ တြန္းလွန္၊ ဘယ္၀ါဒေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးစိုး ႀကီးစိုး အင္ၾကင္းေတာမွာ ေမြး၊ အင္ၾကင္းေတာမွာ ပရိနိဗၺာန္စံ၊ အင္ၾကင္းတို႔ရဲ႕ သစၥာတရားဟာ ဘယ္ေတာ့မွေပ်ာက္ကြယ္ေမွးမွိန္ျခင္းမရွိဘဲ၊ ပတၱျမားစင္စစ္ ႏြံမနစ္သည့္သန္႔စင္မြန္ျမတ္ ခိုင္မာလ်က္ရွိသည္သာရွိပါတယ္။
သီလသိကၡာ၊ သမာဓိသိကၡာ၊ ပညာသိကၡာေတြဟာ ေက်ာက္စိုင္၊ ေက်ာက္သားေတြလို ၾကံံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္တာဟာ တို႔သာသနာပဲဆိုတာကိုေတာ့ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ သာသနာဆိုတာကို ခ်စ္တတ္ဖို႔ပဲလိုတာပါ။ ခ်စ္တတ္မွ ျမင့္ျမတ္တာကိုရွာမွာပါ။ မွန္ကန္တာ ကိုရွာမွာပါ။
ျမတ္ႏိုးမွ တန္ဖိုးထားၾကမွာပါ။ မခ်စ္တတ္မျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့အခါ သာသနာကို အလြဲလိုက္၊ အျမဲမိုက္ ေနခဲ့ၾကေတာ့ လြဲသူတို႔သြား၊ မိုက္သူတို႔သြားသည့္ အပယ္ဆင္းရဲမွာပဲ ၿမဲၿမံစြာခံေနခဲ့ရတာကို ဂဂၤါ၀ါလု သဲစုမက ပြင့္ခဲ့ၾကေသာ ဘုရားအဆူဆူနဲ႔လြဲၿပီး ဒုကၡသက္ရွည္ ယခုဒုကၡခႏၶာလြယ္ထားရတာကို သံုးသပ္ေထာက္ရွဴ ရ်္ နားလည္သင့္ပါတယ္။ အျမင္လည္းရွင္း၊ စိတ္လည္းရွင္း၊ လက္ငင္းခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ထိုေန႔သတင္းစာကို ဖတ္ဖူးသူ တိုင္းသိရွိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေလာကမွာ ျမတ္ႏိုးမႈမရွိရင္ ေပ်ာက္ဆံုးတတ္တာဟာ သဘာ၀ပါ။ လူတိုင္းဟာ တန္းဖိုးရွိတဲ့ရတနာေတြကို အျမတ္တႏိုး တန္ဖိုး ထားတတ္ၾကေပမယ့္၊ တန္ဖိုးမရွိတဲ့ ေက်ာက္ေတြကိုေတာ့ လမ္းဆင္းေလွ်ာက္ဖို႔၊ လမ္းခင္း ေက်ာက္လုပ္ပစ္တတ္ၾကပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကလည္း ေလာကမွာ တရားစစ္၊ တရားမွန္ျဖစ္ေသာ ဓမၼကို၊ တရားစစ္၊ တရားမွန္ မဟုတ္ေသာ၊ အဓမၼဟု လုပ္ၾကလွ်င္၊ ၀ိနည္းစစ္၊ ၀ိနည္းမွန္ျဖစ္တဲ့ ၀ိနယကို၊ ၀ိနည္းစစ္၊ ၀ိနည္းမွန္မဟုတ္တဲ့ အ၀ိနယဟု လုပ္ေနၾကၿပီဆိုလွ်င္၊ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ မေဟာေျပာအပ္၊ မေဟာေျပာခဲ့သည္ မ်ားကို၊ ေဟာေျပာအပ္၊ ေဟာေျပာခဲ့သည္လို႔ ဆိုကုန္ၾကလွ်င္၊ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ ေဟာေျပာအပ္၊ ေဟာေျပာခဲ့သည္ မ်ားကို၊ မေဟာေျပာအပ္၊ မေဟာေျပာခဲ့ပါဘူးလို႔ ဆိုကုန္ၾကလွ်င္၊။ပ။ ဒီသာသနာ ေတာ္ႀကီးကြယ္ပလိမ့္မယ္လို႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။(အံ၊ ၁၊ ၁၈-၁၉)။
မေကြးဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တက္ေရာက္လာၾကေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔အား ဆက္လက္ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ- ဆရာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႕ဘုရား။ ယခုသာသနာေတာ္ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္အခါ၌ အဓမၼကို ဓမၼဟုျပျခင္း စသည္ျဖင့္ လူအမ်ား စီးပြားခ်မ္းသာမဲ့ျခင္း၊ အက်ိဳးမဲ့ျခင္း၊ နတ္လူတို႕ အစီးအပြားမဲ့ျခင္း၊ ဆင္းရဲျခင္းငွာ က်င့္ၾကကုန္သည္ျဖစ္၍ မ်ားစြာေသာ အကုသိုလ္ကို ျဖစ္ပြားေစၾကကာ သာသနာေတာ္ႀကီး ကြယ္ေပ်ာက္ေအာင္ျပဳ လုပ္ေနၾကသည့္ ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ား ေပၚေပါက္ေနၾကသည္ကို ၾကားသိၾကရပါသည္ဘုရား။
အခ်ိဳ႕ရဟန္းမ်ားက လည္း ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာေတာ္ ေမွးမွိန္ ကြယ္ေပ်ာက္၍ မဟာယာနသာသနာျဖစ္ေပၚေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾက သည္ကိုလည္း ၾကားသိေနရပါသည္ ဘုရား။ စသျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြ ၾကားရတာ၊ ျမင္ရတာဟာ သာသနာအတြက္ ရင္ေလးစရာေတြပါပဲ။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက သတိတရားရွိရွိ၊ အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ ဘာသာသာသနာခ်စ္စိတ္ရွိရွိနဲ႔ အမ်ားေကာင္းက်ိဳး၊ နတ္လူ ျဗဟၼာသတၲ၀ါတို႔ေကာင္းက်ိဳးကို ေရွ႕႐ႈလို႔ အဓမၼတရားေတြ ပေပ်ာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ ပစၥည္းေလးပါး ေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းမႈျပဳေနၾကတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြဘက္ကလည္း သတိတရားရွိရွိနဲ႔ သာသနာဖ်က္လုပ္ငန္းေတြကို တြန္းလွန္သင့္ပါတယ္။
ဒါမွသာ တို႔သာသနာေတာ္ႀကီး အဓြန္႔ရွည္တည္ တံ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဓမၼေတြကို တြန္းလွန္ဖို႔ဆိုေတာ့ ဓမၼေတြကိုအရင္သိထားမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဓမၼကို ဓမၼမွန္းမသိတဲ့အခါ အဓမၼနဲ႔ ဓမၼကိုမွားၿပီး က်င့္ေနတတ္ပါတယ္။ အတုဆိုတာ အစစ္ကို ပံုစံယူ၍ ဆင္တုေအာင္လုပ္ထားတဲ့အရာပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓမၼဆိုတိုင္း ဓမၼႏွင့္ လံုး၀မတူတဲ့အရာလို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ ခပ္ဆင္ဆင္ေလး တူပါတယ္။ ဆင္တူယိုးမားရွိပါတယ္။ သတိျပဳၾကပါ။ ဒါေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဗဒင္ေတြ၊ အင္း၊ အိုင္၊ မႏၲရား၊ နကၡတ္၊ ျပႆဒါး၊ ရက္ရာဇာ ေတြက လူသားေတြကို အႏိုင္ယူ ေနၾကတာ အားလံုးအျမင္ပါပဲ။
ေဗဒင္ဆရာခိုင္းရင္ ဘာမဆိုလုပ္တယ္။ ေဗဒင္ပညာရပ္ဆိုတာဟာ တို႔ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မပြင့္ေပၚခင္ကတည္းက တည္ရွိခဲ့တဲ့ပညာတစ္ခုပါပဲ။ ျမတ္ဗုဒၶေလာင္းလ်ာကုိေတာင္ ဧကန္ စင္စစ္ဘုရားျဖစ္မယ္ ေဟာခဲ့ေသးတာ အထင္အရွားရွိေနေသးတာက အထင္အရွားေလ။ ေဗဒင္ပညာက အဲ့ဒိေလာက္ထိေအာင္ကို မွန္တယ္လို႔ ေျပာရမလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကၾကည့္ေတာ့လည္း အေလာင္းေတာ္ကို ဧကန္စင္စစ္ ဘုရားျဖစ္မယ္ ေျပာခဲ့တဲ့သူေတြက ဘုရားအေလာင္းေတာ္က အစာအာဟာရေတြ ျပန္လည္မွီ၀ဲၿပီး တရားက်င့္တဲ့ အခါမွေတာ့ အျပင္း အထန္က်င့္တုန္းကေတာင္ ဘုရားမျဖစ္ႏိုင္တာ၊ ခုလို အစားအစာေတြ ျပန္လည္စားေသာက္ၿပီး က်င့္လို႔ကေတာ့ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုၿပီး စြန္႔ခြာသြားခဲ့ၾကပံုကလည္း သူတို႔ေဗဒင္ပညာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္က မယံုၾကဘူးဆိုတာကို သက္ေသထူလို႔ရပါတယ္။
ပညာရပ္အေနနဲ႔ လက္ခံလို႔ရေပမယ့္ အားကိုးထိုက္တဲ့ အရာမဟုတ္တာေတာ့ သိထားသင့္ပါတယ္။ ျဖစ္ေနတာက မေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ဆိုးမ်ား တစ္ခုခုၾကံဳရၿပီေဟ့ဆိုတာနဲ႔ ကိုယ့္ျပဳခဲ့တဲ့ အတိတ္ကံကို ပစ္ပယ္ၿပီ ေဗဒင္ဆရာဆီ ေျပးတတ္တ့ဲအက်င့္ေတြက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဖ်ာက္မရေအာင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ေတြက ဘုရားကိုလည္း ေဗဒင္ကေျပာတဲ့အတိုင္း အေမႊးနံ႔ သာတိုင္ေတြထြန္း၊ ပန္းေတြ၊ ေရခ်မ္းေတြကပ္လို႔၊ တရားေတာ္ကိုလည္း ဂါထာေတြ၊ မႏၲန္ေတြဖြဲ႔လို႔၊ သံဃာေတာ္ကိုလည္း ဟိုဟာပင့္ရြက္ခိုင္း၊ ဒီဟာပင့္ရြတ္ခိုင္းနဲ႔၊ ဘာေန႔သားဆရာေတာ္ကို ဘာကပ္ၿပီးတဲ့အခါမွာ၊ ဘယ္ေန႔နံဘုရားမွာ၊ ဘယ္ေထာင့္ကေနၿပီးေတာ့၊ ဘာဂါထာကို ရြတ္ရမယ္ဆိုတာေတြနဲ႔၊ ရတနာသံုးပါလံုးကို အသံုးခ်စရာတစ္ခုအေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတာ တို႔ႏိုင္ငံရဲ႔ယေန႔ ျမင္ကြင္းတစ္ခုပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ တန္ဖိုးရွိတဲ့ရတနာကို တန္းဖိုးမသိတဲ့အခါ လမ္းဆင္း ေလွ်ာက္ဖို႔ လမ္းခင္းေက်ာက္ လုပ္ပစ္တာဟာ အလြန္မိုက္တဲ့သူေတြလို႔ ေျပာရင္ရမယ္ထင္ပါတယ္။
အလွဴလုပ္တာေကာင္းတာပါ။ တိုက္တြန္းလို႔လုပ္တာမဟုတ္ပဲ ၾကည္ညိဳသဒၶါတရားနဲ႔ လုပ္တဲ့အလွဴက မြန္ျမတ္သန္႔စင္ပါတယ္။ ေဗဒင္ကတစ္ဆင့္လာတဲ့အလွဴဟာ တိုက္တြန္းတာေတြပါေနတဲ့အတြက္ မျမတ္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ မိမိအစီအရင္ အေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္၊ လွဴသာလွဴေနရတယ္၊ ဘာမွျဖစ္မလာဘူးဆိုတာေတြ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈသဒၶါဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာပါတယ္။ ယံုၾကည္မႈက် ဆင္းလာရာကေန လက္မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေန အထိကို ထိုးဆင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေတြေၾကာင့္ ေဗဒင္ပညာ အစရွိတဲ့အရာေတြဟာ သာသနာကို တိုက္ရိုက္ႀကီး ကြယ္ေအာင္ မလုပ္ေသာ္လည္း တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၿဖိဳလွဲေန တယ္ဆိုတာကို တို႔ေတြအားလုံးသိထားသင့္ပါတယ္။ သူသည္လည္း ဓမၼႏွင့္ ဆင္တူေသာ အဓမၼပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထိုအဓမၼကို ျပဳေနသမွ် သာသနာ ကြယ္ရပါလိမ့္မယ္။
ရတနာသံုးပါးနဲ႔ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ျခင္း မရွိတဲ့သူအတြက္ကေတာ့ သတၲ၀ါတစ္ေယာက္၊ ယူမွားေမွာက္ကို၊ သိန္းေလာက္ဘုရား၊ လွန္ေသာအားျဖင့္၊ ေဟာၾကားေခ်ခၽြတ္၊ ေျဖမလြတ္ဘူး ဆိုေသာေၾကာင့္ ထိုသူမ်ိဳးတို႔ကိုေတာ့ မေျပာလိုပါ။ တစ္ကယ္အစစ္အမွန္ သာသနာကို ခ်စ္တဲ့သူေတြ၊ အတြက္သာ လမ္းျပလိုပါတယ္။ ၀ိနယေဒသနာဟာ သာသနာပါ။ မဂၢင္ရွစ္ျဖာဟာ သာသနာပါ။ သိကၡာသံုးပါးဟာ သာသနာပါ။ ေဗာဓိပကၡယတရား ၃၇ ပါးဟာ သာသနာပါ။ ဘုရားအဆံုးအမေတာ္ေတြဟာ သာသနာပါ။ ဒီလိုဆိုရင္ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အတိုင္း လိုက္နာတာဟာ၊ ျပဳမူေနထိုင္တာဟာ သာသနာျပဳတာပါ။
၀ိနည္းကိုလိုက္နာျခင္းသည္ လည္း၊ သီလတရားကို ေစာင့္ထိန္း ျခင္းျဖစ္၍ သာသနာ ျပဳျခင္းျဖစ္ပါ၏။ ကမၼ႒ာန္း (၄၀) မွတစ္ခုခုကို ပြားမ်ား ေနျခင္းသည္ သမထအားထုတ္ ေနျခင္းျဖစ္၍ သမာဓိတရားကိုျဖည့္စြမ္းေနေသာေၾကာင့္ သာသနာျပဳတယ္ေခၚပါတယ္။
မဂၢင္တရားေတြ၊ ေဗာဓိပကၡယတရားေတြအားထုတ္ေနျခင္းသည္ ပညာတရား တိုးပြားေစျခင္းငွာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာသနာျပဳျခင္း ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ အေျခခံ(၅) ပါးသီလကစ၍ သီလတရားကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းမရွိတာဟာ သာသနာပ်က္စီးေစႏိုင္ပါတယ္ လု႔ိေျပာရင္ လြန္ရာမ်ားက်ေနေတာ့မလား။ သမထ ဘာ၀နာမပြားမ်ားပဲေနတာဟာ သာသနာကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ ပညာတရားတို႔ပြားေအာင္ ၀ိပႆနာအလုပ္မလုပ္ျခင္းဟာ သာသနာကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ မိမိမလုပ္တဲ့အတြက္ မိမိအက်ိဳးမရတဲ့အျပင္ သာသ နာကိုပါ အရွည္တည္တံ့ေအာင္ မေစာင့္ထိန္းရာေရာက္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တရားမနာျခင္း၊ တရားစာေပမ်ား ေလ့လာသင္ယူမႈမရွိျခင္၊ ႏႈတ္တက္အာဂံုေဆာင္ထားႏိုင္စြမ္းမရွိျခင္း၊ ေဆာင္ထား သမွ်ေတြကို မွတ္မွတ္သားသားမရွိျခင္း၊ ပဋိပတၲိလုပ္ငန္းကို အားထုတ္လုပ္ကိုင္ျခင္း မရွိတာေတြဟာ သာသနာကြယ္ ေၾကာင္းေတြပါလို႔ အတိအလင္းေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြကို လူတိုင္းအသက္အရြယ္ မေရြးသိသင့္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္အမ်ိဳးဘာသာ၊ သာသနာကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ဖို႔၊ ေလးစား တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ ႏိႈးေဆာ္လိုက္တာပါ။
တို႔သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ခရီးကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေတာ့ သာသနာတြင္းကို ထိုးႏွက္ခ်က္ ေတြမ်ားလြန္းလို႔ ဒါဏ္ရာေတြဗလပြျဖစ္ေနပါၿပီ။ တို႔သာသနာကို မၿပိဳ ၿပိဳေအာင္ၿဖိဳခ်င္ေနတဲ့သူေတြကလည္း တစ္ပံု တစ္ပင္။ ဒီအထဲကိုယ္မပါရင္ေတာေတာ္လွၿပီမွတ္ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူေတြဘယ္ေလာက္ပဲၿဖိဳၿဖိဳ၊ ဘယ္လာက္ပဲတြန္းလွန္ တြန္းလွန္၊ ဘယ္၀ါဒေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲႀကီးစိုး ႀကီးစိုး အင္ၾကင္းေတာမွာ ေမြး၊ အင္ၾကင္းေတာမွာ ပရိနိဗၺာန္စံ၊ အင္ၾကင္းတို႔ရဲ႕ သစၥာတရားဟာ ဘယ္ေတာ့မွေပ်ာက္ကြယ္ေမွးမွိန္ျခင္းမရွိဘဲ၊ ပတၱျမားစင္စစ္ ႏြံမနစ္သည့္သန္႔စင္မြန္ျမတ္ ခိုင္မာလ်က္ရွိသည္သာရွိပါတယ္။
သီလသိကၡာ၊ သမာဓိသိကၡာ၊ ပညာသိကၡာေတြဟာ ေက်ာက္စိုင္၊ ေက်ာက္သားေတြလို ၾကံံ႕ၾကံ႕ခံႏိုင္တာဟာ တို႔သာသနာပဲဆိုတာကိုေတာ့ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္ပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ သာသနာဆိုတာကို ခ်စ္တတ္ဖို႔ပဲလိုတာပါ။ ခ်စ္တတ္မွ ျမင့္ျမတ္တာကိုရွာမွာပါ။ မွန္ကန္တာ ကိုရွာမွာပါ။
ျမတ္ႏိုးမွ တန္ဖိုးထားၾကမွာပါ။ မခ်စ္တတ္မျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့အခါ သာသနာကို အလြဲလိုက္၊ အျမဲမိုက္ ေနခဲ့ၾကေတာ့ လြဲသူတို႔သြား၊ မိုက္သူတို႔သြားသည့္ အပယ္ဆင္းရဲမွာပဲ ၿမဲၿမံစြာခံေနခဲ့ရတာကို ဂဂၤါ၀ါလု သဲစုမက ပြင့္ခဲ့ၾကေသာ ဘုရားအဆူဆူနဲ႔လြဲၿပီး ဒုကၡသက္ရွည္ ယခုဒုကၡခႏၶာလြယ္ထားရတာကို သံုးသပ္ေထာက္ရွဴ ရ်္ နားလည္သင့္ပါတယ္။ အျမင္လည္းရွင္း၊ စိတ္လည္းရွင္း၊ လက္ငင္းခ်မ္းသာၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment
အေနာ္ခရီးဆက္ႏွင္းရန္ အားမနာတမ္း ေဝဖန္ေပးႏိုင္သည့္ ေလာင္စာလိုအပ္ေနပါသည္။